۱۳۹۴ خرداد ۳۱, یکشنبه

پسرهمسایه وهمسرش

پسر صاحبخانه ی من دائم در سفر است؛ به خاطر نوع کارش. همسرش هم نازا است و بااین حال 15 سال است که با هم زندگی می کنند. 
دیروز پدرش می گفت که فکر کند که پسرش دوست دخترانی در گوشه وکنار دارد؛ درصدایش نوعی حق به جانبی بود یا من اینطور حس کردم، درجوابش گفتم شک نکن که زن زیبا وجذابی مثل همسر پسرتان هم در نبود شوهرش احتمالا بدون دوست به سر نمی برد.
سرش راخاراند.
این طوری به قضیه نگاه نکرده بود.
مساله من این است که چرا یک امر می تواند برای مرد،«حق» و برای زن «گناه»باشد؟




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر